Elo gëtt et eppes Neies vum Charly an och dovunner si mir begeeschtert! Souguer d’Enveloppe ass schéi präsentabel. Et ass… Weiterlesen Charly Molset

Lautlos vum Anouk Mahr huet mech ouni Wierder hannerlooss, et war no laanger Zäit nees ee Luxemburgensia-Roman, deen ech am… Weiterlesen Lautlos

Nichts zu danken vum Isabel Spigarelli ass ee Roman, dee mech duerch seng philosophesch Schreifweis staark beandrockt huet. Opfälleg um… Weiterlesen Nichts zu danken

Den Thierry Van Werveke ass eng lëtzebuergesch Ikone, ech si mir sécher, dass dat ëmmer esou bleiwe wäert. Ewéi seet… Weiterlesen Thierry Van Werveke

– Hues du Buchstawenzopp giess? – Nee, net elo … So mir dat herno nach eng Kéier! – Kanns du… Weiterlesen So mol, Lobo

D’Maus Kätti ass ee lëtzebuergeschen Klassiker – zäitlos, wann ee bedenkt, dass den Auguste Liesch d’Buch 1936 geschriwwen huet. Schonn… Weiterlesen D’Maus Kätti

Am Maryse Krier sengem Buch ‚Die verbleibende Zeit‘, léiere mir ee gewaltegen Feind vum mënschleche Kierper kennen – de Kriibs.… Weiterlesen Die verbleibende Zeit

Bei dësem Buch stécht engem de Buchcover direkt an d’An, et gesäit een eréischt op den zweeten Bléck, dass de… Weiterlesen Der Himbeerzwilling

Märercher sinn zäitlos. Si lueden jonk an al op fantastesch Reesen an déi verschiddenste Welten an. D’Buch ‚Zéng klassesch Märecher‘… Weiterlesen Zéng klassesch Märecher

Nom éischte Bléck op de Buchcover vum Christiane Grün sengem Buch Clodo, huet een den Androck, dass eis keng frou… Weiterlesen Clodo